Âkif’le Eşref Edib’i buluşturan bir faaliyet de bir İslâm Kongresi toplama hazırlıklarıdır. Konuyla ilgili olarak o zamanlar matbuat müdürü olan Hüseyin Ragıp Bey, Hakimiyet-i Milliye’de Anadolu’da bir İslâm Kongresi yapılmasının gerekliliğine dair bir makale yayımlar. Eşref Edip de bu fikri Sebilürreşad’da yayımladığı birkaç makale ile destekler. Bu fikir, Âkif’in de zaten hep zihninde olan bir meseledir. M. Kemal Paşa da İslâm dünyasının desteğini alabilmek için bu projeye çok önem vermektedir.
Hüseyin Ragıp Bey, Eşref Edib’in yazıları üzerine onu görüşmeye davet eder. Görüşme gerçekleşir. Hükümet, Ankara’da büyük bir İslâm Kongresi toplanmasına karar vermiştir. Konu ile ilgilenecek isimlerin başında yine iki kadim dost, Eşraf Edip’le Âkif vardır. Diğer isimler ise Şeriyye vekili ve o zamanlar Meclis başkâtibi olan Recep Beydir. Bediüzzaman Said Nursi, Şeyh Ahmed Senusi ile de istişareler yapılmıştır.
Bahsi geçen heyet, hiç vakit kaybetmeden bir büro teşkil ederek hazırlıklara başlarlar. Toplantılar yapılır fakat o sıralarda Yunan ordusu Sakarya’ya dayanınca bu teşebbüs akim kalır. Bu durum, her ikisini de çok üzer. Zira Eşref Edib’e göre “Eskişehir bozgunu olmasaydı ve böyle bir kongre toplanabilmiş olsaydı, işler başka şekil alacaktı. Düşman orduları Anadolu’nun göbeğine kadar ilerleyemeyecekti.” Der.
|
